Ik zou weleens iets willen ervaren waar iemand een leven lang mee heeft geworsteld. In graniet, of met verf, of met beweging en dans, of met muziek, of met woorden. Ik wil wel eens iets lezen waar iemand een leven lang alles voor over heeft gehad om het uiteindelijk te kunnen schrijven: met alle liefde, pijn, kots, slijm, bloed, tederheid, woede en haat en gekte en lust en spankracht die zich maar in een persoon kunnen ophopen. Ik kan wel janken om de 'moderne'  literatuur  die zich niet alleen heeft laten beroven van haar ambachtelijkheid, maar ook van haar geheimzinnigheid, haar magie, haar kundigheid, haar meesterschap, haar menselijkheid, haar visioenen, haar raadselachtigheid, haar diepzinnigheid, haar zachtheid, haar maagdelijkheid, haar zuiverheid, haar paradijselijkheid, haar monsterlijkheid, haar goddelijkheid, haar rust, haar labyrint. Ik wil een boek lezen waarnaar ik steeds weer terug verlang, dat een soort ononderbroken welsprekendheid bezit, vol met beelden die steeds opnieuw ontsnappen aan mijn vermogen het te beschrijven. Wanneer je het leest, dat je dan je bek houdt..