17 oktober 2025
‘De bus van heden naar het verleden’ is geschreven door Rutger Willem Weemhoff.
Het is een roman, gebaseerd op historische feiten. Het verhaal gaat over een groep ex-verzetsstrijders die met een busreis naar Kamp Dachau gaan om het opnieuw te bezoeken.
Kamp Dachau in vogelvlucht
Kamp Dachau werd geopend in maart 1933 bij München, als eerste concentratiekamp van de nazi’s. Het diende als voorbeeldkamp voor latere kampen, met organisatiestructuren, disciplineregels, werkkampen (buitencommando’s) en medische experimenten. Gevangenen kwamen uit vele landen en groepen: politieke tegenstanders, verzetsmensen, Joden, Roma en Sinti, krijgsgevangenen. De leefomstandigheden waren zwaar vanaf het begin, maar verergerden naarmate de oorlog voortduurde: ondervoeding, ziekte, overbevolking en dwangarbeid maakten het overleven elke dag een beproeving.
Kamp Dachau werd niet opgericht als vernietigingskamp in de zin van systematische genocide, zoals Auschwitz-Birkenau, Sobibór of Treblinka, maar als modelkamp voor politieke gevangenen: communisten, sociaaldemocraten, geestelijken en andere “staatsvijanden”. Later, vooral tijdens de oorlogsjaren, kwamen er echter duizenden Joden, Roma en Sinti, homoseksuelen, Jehova’s getuigen, krijgsgevangenen en verzetsstrijders uit bezet Europa bij. Velen van hen stierven door uitputting, ziekte, honger of mishandeling — wat men tegenwoordig ook als een vorm van langzaam moordende terreur kan beschouwen, al was de doelstelling niet massale uitroeiing zoals in de vernietigingskampen in Polen.
Er vonden in Dachau geen grootschalige vergassingen plaats zoals in Auschwitz, al is er een gaskamer gebouwd (in 1942) die volgens historisch onderzoek nooit voor massavernietiging werd gebruikt, maar wel voor kleinere executies en medische experimenten.
Lees verder:
Reactie plaatsen
Reacties