Mijn inspiratie voor gedichten

Europa

Europa, de kracht van het verschil, daar zal Europa het van moeten hebben.

Zo ik iets ben, ben ik een Hagenaar, deze grappige uitspraak van de grootse romancier Louis Couperus, sprak mij als jonge Hagenaar reeds aan.

Tja, wat is identiteit? In mijn geval was er sprake van een ouderwets overzichtelijk stramien. Met mijn familie ontwikkelde zich die identiteit allengs vooral Europees: wij hebben echt het gevoel een Europese familiekliek te zijn.

Ik werkte immers vaak aan de prachtigste bouwvallen in diverse landen, om die een tweede leven te geven als restaurator van excentrieke domeinen. Zo hebben we die kluskunstjes vele malen geflikt, in tal van Europese landen. Mijn talloze belevenissen komen uitgebreid aan bod in mijn verhalen en boeken.

lees meer

Nederland

Jarenlang heb ik met mijn familie gewoond in Waterland, het unieke merengebied ten noorden van Amsterdam. Hier werd een voormalig stoomgemaal omgebouwd tot een waar paleis, een uniek buitenverblijf, het laatste huis van Amsterdam aan het eind van de dijk. Waar ooit geen vuilnis door de gemeente werd opgehaald. Dat had je maar zelf te verbranden in een lege oliedrum. Die tijd lijkt voorgoed voorbij...

In de bundel Gedichten voor de Slapelozen treft u de ‘Waterlandcyclus’, inspirerende gedichten over dit gebied, waar ik al jarenlang nog steeds een deel van het jaar woon en werk.

Gedichten voor Slapelozen

Duitsland

Ons tegenwoordige domicilie bevindt zich in Duitsland te Kroppenstedt. De waar gebeurde geschiedenis van de restauratie van dit object treft u in:

De Hilarische Historie van een Herrenhaus.

Griekenland

Ruim 40 jaar verblijft de auteur een deel van het jaar op het geheimzinnige schiereiland Mani. In zijn gedichten blijkt hij geïnspireerd door het droomachtige landschap van deze ruige regio.
Op Mani tref je het zuidelijkste puntje van de Peloponnesos, dus van het vasteland van Griekenland, zelfs van Europa (> foto).
Prehistorische vondsten zijn gedaan in de grotten van Mani. Homerus noemt enkele plaatsen in Mani uit de Myceense-periode. Het was een rituele plek.
Het gebied heeft een fabelachtige cultuurhistorische impact, met zijn berghellingen als godentafels en groteske grotten, waarin zich ooit de Hades, oftewel de Onderwereld bevond. Voor de Manioten is dat alles volkomen vertrouwd, zij voelen zich verbonden met dit Rijk van de Dood. Een bekende strijdkreet is dan ook:
'De Overwinning of de Dood'..
In de bundel Gedichten voor de Slapelozen treft u de Manicyclus, waarin Mani in weliswaar kale bewoordingen, des te rijkelijker bezongen wordt door Weemhoff als dichter.