Don't forget to feed the ducks!

Uit 'Hartstukken'

Ik loop vaak met mijn hond langs een eenzame visvijver. Er zwemt meestal maar één eendje rond. Die eend is erg dik en dat is mijn schuld, want ik neem altijd brood voor ‘m mee. Dat komt zo:

Oud en wijs (?)

Ooit kreeg ik van een oude man in het park het advies: “Don’t forget to feed the ducks”. We zaten namelijk vaak naast elkaar op het bankje in het park vlakbij het grote ziekenhuis en een bejaardentehuis. Hij had altijd een zak brood mee voor de eenden. De man was ernstig ziek. Ik daarentegen zat er mijn tijd te doden tijdens wachtmomenten voor onderzoeken of revalidatie-training.

Metafoor of seniel

Hij kwam uit het buitenland en vertelde iedere dag over zijn leven en verre reizen. Zo zaten we daar in alle rust. Hij was in de fase van afscheid nemen. Ik was in de fase van wederopbouw. Na verloop van tijd stond hij dan weer op, keek hij mij altijd indringend aan en benadrukte nogmaals zijn advies: “Whatever happens in life, don’t forget to feed the ducks!”

Of zijn advies nu een metafoor was of een vrij simplistische raadgeving, ik zal het nooit weten want op een dag was hij er niet meer.

Eendenoptocht

De eenden misten hem ook en raakten in paniek. Ze overlegden met elkaar en ondernamen actie. In een grote eendencolonne staken zij de straat over, in de richting van het grote bejaardentehuis. Daar kwaakten zij net zo hard tot de directie tegenmaatregelen nam. Sommige eendjes zag ik nooit meer terug, maar de meesten gaven hun protesten al snel op; het gewone eendenleven in het park ging weer verder als voorheen.

Selectief geheugen

Tijdens mijn revalidatie stond ik stijf van de pijnstillers en die deden gekke dingen met mijn brein. Misschien is dat van die eendenoptocht nooit gebeurd, vergeef mij. Maar hoe dan ook, ik schaam mij er nog steeds voor dat ik de eenden in de steek liet en zijn advies naast mij neerlegde. Maar ook mijn gewone mensenleven ging verder als voorheen.

Herinneringen anno nu

Nu, jaren later, heb ik zijn advies toch ter harte genomen. En ik denk dat het een metafoor was voor iets als: “Wat er ook gebeurt in het leven, probeer het accepteren en verder te gaan”. Of: “Wat er ook gebeurt, vergeet de mensen (?) om je heen niet”. Enfin, ik ben geen Engels-Nederlands vertaalster, maar u begrijpt vast wel wat ik bedoel. Of misschien heeft u een mooiere vertaling voor zijn quote.

Simpel geluk

De dikke eend ziet mij aan komen lopen en komt enthousiast naar mij toe zwemmen. Hij kwaakt uitbundig en ineens zie ik dat hij niet alleen is. Een paar vrienden en vriendinnen komen uit de bosjes tevoorschijn, springen in het water en zetten de achtervolging in. Ik heb gelukkig genoeg brood mee om hen te geven. Wat leuk! Wat een simpel geluk!

Bedankt, oude man. Wat er ook gebeurt, ik zal nóóit vergeten om de eendjes te voeren.