Verdwenen genres (deel 1)
Een ode aan de literaire vormen die ooit vanzelfsprekend waren, maar nu tot fluisteringen zijn geworden.
De briefroman – intieme stemmen op papier
Er was een tijd dat lezers wekenlang leefden met brieven van fictieve mensen. De briefroman bood een blik in het hart van een ander, geschreven in inkt, met eerlijke emoties en schijnbaar toevallige bekentenissen. Het was de meest persoonlijke vorm van fictie: men las niet over iemand, men luisterde mee.
In de 18e en 19e eeuw waren briefromans als ‘Sara Burgerhart’ of ‘Die Leiden des jungen Werther (1774)’ de spiegel van hun tijd – een genre waarin gevoelens openlijk mochten spreken. Tegenwoordig schrijven we geen brieven meer, we sturen berichten. De toon is korter, sneller, vluchtiger. Wat verloren ging, is de traagheid van het luisteren én schrijven!
Reactie plaatsen
Reacties