De meeste beslissingen die leiden tot verdere Europese escalatie van de oorlog in Oekraïne worden buiten de nationale parlementen om genomen. Europese politici hebben op z'n minst een geheel eigen verantwoordelijkheid in deze, nl. het aansturen op een vredesproces, maar daar merk je tot op heden maar heel weinig van. De diverse nationale parlementen lopen veel te veel aan de leiband van de 'oorlogszuchtige' politici, onder de bezielende leiding van Navobaasje Mark Rutte, met in zijn kielzog de wapenleveranciers.
Er dreigt een heuse oorlogseconomie op Europese schaal.
De achterliggende economische belangen zijn reusachtig. Militaire adviseurs, - soms zelfs direct gelieerd aan de wapenindustrie, bemoeien zich op hoog niveau niet slechts met de militaire gang van zaken, maar met name ook met de inkoop van het wapentuig.
Het militair-industrieel complex vormt zo een bundeling van het politiek leiderschap, het militair leiderschap en de wapenindustrie in Europa.
Vaak heeft de term militair-industrieel complex betrekking op de Verenigde Staten. Met name de wapenindustrieën aldaar produceren in grote hoeveelheden uiterst kostbaar legermaterieel en proberen dus direct invloed uit te oefenen op het buitenlandbeleid van de betrokken nationale regeringen om hen meer en meer te doen kiezen voor een oorlogseconomie. Men heeft er direct financieel belang bij om bij het grote publiek het zogenaamde algemene belang te onderstrepen, ter rechtvaardiging van de mega-investeringen in de diverse als 'defensie' aangeduide entiteiten. Bij het openlijk propagandistische aansturen van de Europese publieke opinie zijn zij bereid het risico dat de nu al zo lang aan de gang zijnde oorlog in Oekraïne meer en meer zal escaleren, voor lief te nemen. What the hell, Europa is ver weg, oorlog als big business is het USA-devies.
Gevaar hiervan is dat men in EU geen aandacht meer schenkt aan alternatieve opties, die aan de oorlog juist een eind willen maken, door bijvoorbeeld te pleiten voor een tijdelijke wapenstilstand. Vredesoverleg is al helemaal niet in het belang van de wapenhandelaren.
De rol van nationale parlementen in dit hele proces speelt zich helaas af op veel te grote afstand. Dit neemt niet weg dat een alert Europees parlement toch een heel belangrijke functie kan uitoefenen, door te zorgen voor een permanent en indringend volgen van de diverse oorlogshandelingen en het zo nodig direct ter verantwoording roepen van de betrokken nationale regeringen bij alle financieel inhoudelijke beslissingen ten aanzien van de militaire middelen die diezelfde regeringen menen te moeten gaan inzetten, dan wel reeds daadwerkelijk leveren. Ik bepleit het zo kritisch mogelijk volgen van de diverse miljarden verslindende wapenleveranties en het zoveel mogelijk aan de kaak stellen en tegengaan van ophitsende 'oorlogstaal' en alles wat verder alleen maar tot verdere escalatie kan leiden. Het is tevens van groot belang erop bij Zelensky aan te dringen dat hij zoveel als in zijn vermogen ligt erop toe zal zien dat de oorlog niet verder escaleert en dat hij en zijn regering zich onvoorwaardelijk blijven beperken tot zelfverdediging in combi met een pleidooi voor een wapenstilstand. Diplomatie is immers (vervolgens) ook een wapen?!
Lees meer hierover : Het Westen, zoek ook eens naar de Poetin in jezelf!
Reactie plaatsen
Reacties